DWUGŁOS O SZTUCE

Tytuł 1: Henryk Szulc. Dwugłos o sztuce. Grafika. Akwarela

Tytuł 2: Zofia Kopel-Szulc. Dwugłos o sztuce. Grafika. Rysunek

Kurator wystawy i teksty: Anna Hałata

Zdjęcia: Piotr Maciuk.

Prace prezentowane w katalogu pochodzą ze zbiorów Zofii Kopel-Szulc oraz Muzeum Lubelskiego

Redakcja: Magdalena Janik, Ewa Kuszyk-Peciak

Projekt: Zofia Kopel-Szulc

Skład: Konrad Nowakowski 

Język: polski

Tłumaczenia: Paweł Wit Zagórski

Miejsce i rok wydania: Lublin, 2015

Wydawca: Muzeum Lubelskie w Lublinie

Druk i oprawa: System-Graf, Lublin

Typ okładki: miękka

Liczba stron: 95

Wymiary: 21 x 30 cm

ISBN: 978-83-61073-81-9

Dwustronny katalog wystawy „Dwugłos o sztuce” prezentowanej w 2015 roku w Muzeum Lubelskim w Lublinie. Wystawa była próbą stworzenia obszaru relacji między dwojgiem artystów – Zofią Kopel-Szulc i Henrykiem Szulcem. Para absolwentów krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, z której wynieśli ożywczy powiew nowoczesnego myślenia o formie i tradycję doskonałego warsztatu. Tuż po zakończeniu studiów na stałe związali się z Lublinem, współtworząc przestrzeń kulturalną miasta. Zofia Kopel-Szulc i Henryk Szulc są postrzegani jako indywidualności o skrajnie różniących się stylach. Dla niej tworzenie jest stanem bliskim medytacji, obrazem nie do końca dających się zdefiniować procesów kierowanych osobistymi emocjami. On wyraźnie odciął się od krakowskiej tradycji metafizycznego realizmu na rzecz geometryzacji, traktując sztukę jako wyraz logicznego ładu geometrycznych form. Mimo oczywistych różnic, nietrudno dostrzec na ich artystycznej mapie miejsca wspólne. Obojgu bliskie jest odejście w grafice od detalu w stronę uogólnienia, płaszczyznowość formy, posługiwanie się zawężoną gamą barwną zbliżonej palety kolorów oraz analogiczne „szczelinowe” operowanie światłem. Wśród zgromadzonych w publikacji reprodukcji prac znajdują się grafiki, rysunki, akwarele i obrazy olejne skonfrontowane w układzie narzucającym pytania o wzajemne relacje. Plakaty oraz fotografie dokumentujące wspólnie zaprojektowaną scenografię i kostiumy dla Teatru Wizji i Ruchu Jerzego Leszczyńskiego stanowią rodzaj klamry spinającej ich działania artystyczne.